УСУ могуць абрынуць паўднёвы фронт і выйсці да Азова
- 18.10.2024, 8:04
Украінскі палкоўнік назваў умову.
Цяпер краіна-агрэсарка Расея зацікаўленая ў замарожванні лініі фронту, каб мець час на перагрупоўку і новую хвалю агрэсіі. Аднак чарговая сустрэча ў фармаце "Рамштайн", якая прыблізна адбудзецца пасля прэзідэнцкіх выбараў ЗША ў лістападзе, можа стаць прарыўной у кантэксце вайсковай дапамогі нашай краіне. Калі супольнікі ў разы павялічаць аб'ёмы паставак дальнабойных ракет, Узброеныя сілы Украіны змогуць абрынуць паўднёвы плацдарм фронту і выйсці да ўзбярэжжа Азоўскага мора.
Аднак для канчатковай перамогі над ворагам гэтага недастаткова. Галоўная прычына - страх найбуйнейшага супольніка Украіны - ЗША перад перспектывай раскідання Расейскай Федэрацыі.
Такое меркаванне ў эксклюзіўным інтэрв'ю OBOZ.UA выказаў ваенны эксперт, палкоўнік запасу Пётр Чэрнік.
- Аналітыкі амерыканскага Інстытута вывучэння вайны прыйшлі да высновы, што бягучая "тэорыя перамогі" краіны-агрэсаркі Расеі палягае ў зацягванні вайны. Крамлёўскі дыктатар Уладзімір Пуцін можа спадзявацца, што зможа перажыць заходнюю дапамогу нашай краіне і перамагчы у вайне на знясіленне. Ці бачыце вы якія-небудзь падставы для такіх чаканняў агрэсара?
- Менавіта так яны і думаюць. Ім трэба зараз усё спыніць, замарозіць лінію баявога сутыкнення, перагрупавацца і пачаць новую вайну. Для Масквы тут ніколі нічога не зменіцца. Падкрэсліваю: нічога ніколі не зменіцца. Толькі ўся Украіна. Кропка. Словы Леніна: "Страціць Украіну - гэта ўсё роўна, што страціць галаву". Пакуль гэтая дзяржава не распадзецца, мы асуджаныя з імі ваяваць. Далей дыскусіі няма.
- Чарговае пасяджэнне групы «Рамштайн» пад старшынствам Джозэфа Байдэна адбудзецца ў лістападзе, напэўна, пасля выбараў прэзідэнта ЗША, прызначаных на 5 лістапада. З вашых ацэнак, у выпадку перамогі на выбарах Камалы Гарыс, ці можа на гэтым пасяджэнні адбыцца прарыў у дачыненні да ваеннай дапамогі Украіне? Што маглі б даць супольнікі для перамогі Украіны ў вайне?
- Так, можа быць прарыў. Нам патрэбна як мага большая колькасць дальнабойных ракет. 4 тысячы ракет ATACMS на складзе, 5 тысяч ракет AGM-158 JASSM, якіх F-16 бярэ дзве на борт. Вось і ўсё, што нам патрэбна.
Далі б некалькі сотняў, а не некалькі дзясяткаў, як нам зараз даюць парцыённа, тады на нейкай асобнай лакацыі можна было б змяніць ход вайны. Скажам, абрынуць паўднёвы плацдарм і выйсці на паўночнае Прыазоўе. Ці здарыцца гэта? Не ведаю. Ці магчыма гэта? Магчыма.
- Але для поўнай перамогі гэтага недастаткова.
- Вядома, недастаткова. Патрэбны тысячы тон боепрыпасаў, асабліва цяжкіх бомб. Ці дадуць іх? Не, не дадуць. Гэта амерыканскі страх, які яны самі не могуць і не ведаюць, як пераадолець.
Момант першы - распад Расейскай Федэрацыі. Баяцца і ўсе. Чаму? Бо рэсурсны Сібір цалкам адыходзіць кітайцам. Яны не могуць гэтага дазволіць. Другі момант - распаўзанне ядзернай зброі. Нагадаю, якую страшную рэч учыніў Прыгожын у чэрвені 2023 года: ён зайшоў на ядзерны склад "Варонеж-45", дзе захоўвалася ядзерную зброю, і яму ніхто не супраціўляўся.
А зараз уявім, што няма Расейскай Федэрацыі, няма палітычнай улады, а некалькі тэрарыстычных арганізацый, пачынаючы з ХАМАС, ІДІЛ, а трэба, то і FARC з Калумбіі прыляціць, каб пазмагацца за ядзерныя набоі. Гэта жах. Як яго пераадолець? Я не ведаю.
- Кіраўнік МЗС Украіны Андрэй Сібіга заявіў, што Расея можа рыхтаваць атакі на ядзерныя аб'екты на тэрыторыі Украіны. Як вы ацэньваеце такую небяспеку?
- Як высокую. Ад вар'ятаў можна чакаць чаго хочаце, але прабіць кажух атамнай электрастанцыі вельмі цяжка. Рэактар ВВЭР-1000 - гэта тое, што ў нас ёсць. Ён праектаваўся такім чынам, каб вытрымліваць прамы ўдар ракетай 10 кілатон. Калі гэта адбудзецца, гэта будзе ядзерны прэцэдэнт часоў Хірасімы і Нагасакі.
Хутчэй за ўсё, яны могуць спрабаваць ударыць па генеравальным абсталяванні, бо, калі электрычнасць выходзіць з самага атамнага рэактара праз адмысловую сетку трансфарматараў, яна павінна генеравацца. І менавіта па гэтым могуць ударыць. Гэта можа прывесці максімум да заглушэння рэактара. Так, гэта было б балюча і адчувальна, але не смяротна.
Наогул, было вельмі шмат панікі, калі расейцы захапілі Запарожскую атамную электрастанцыю - маўляў, мы страцілі 30% нашага энэргапатэнцыяла, нам канец. Але канца не адбылося.
- Як вы ацэньваеце бягучую сітуацыю на фронце? Ці бачыце вы прыкметы таго, што варожае войска змяншае тэмпы наступу?
- Так, зніжае. Трэба пратрымацца некалькі тыдняў, каб пачалося мокрае надвор'е, і тады вернемся ў контрбатарэйныя двубоі. А ў гэтым мы на парадак вышэйшыя за супраціўніка.
- Ці дапускаеце вы, што пры пагаршэнні надвор'я актыўнасць ворага можа зрушыцца на поўдзень нашай краіны, дзе дажджоў няма?
- Усё можа быць. Яны могуць выкарыстоўваць любую кропку ціску, да якой яны падыдуць. У нас тысяча кіламетраў фронту, і на кожным адцінку яны могуць пераканцэнтраваць сілы і сродкі. На якія? Я не ведаю. Гэтага ніхто не ведае.